İtalya Venedik’te yaşayan Vittorio Urbani, 1993 senesinden beri kâr amacı gütmeyen Nuova Icona’nın direktörü olarak çağdaş sergiler organize ediyor, sanat kitapları ve katalogların küratörlüğünü yapıyor. Türkiye de dahil olmak üzere, birçok ülkeye misafir küratör olarak davet ediliyor.

Bin tarakta bezi olduğu için ve sanata olan tutkusundan dolayı, bir grup arkadaşı ile birlikte ‘bir şeyleri realize etmek için’ sorumluluk üstlendi ve Venedik Bienali ile işe başladı. Venedik Bienali, son yüzyıldan fazla bir zamandır dünyadaki en prestijli kültürel kurumlardan birisi. 1895 senesinde kurulduğundan beri, avangard safhada yeni sanatsal trendleri ön plana alarak, multidisipliner bağlamda uluslararası çağdaş sanat organizasyonları ile kendine has varlığını ortaya koyan bir yapıya sahip. Vittorio Urbani ise 1992 senesinden beri Venedik Bienali’nde aktif rol almış, farklı dünya ülkelerinin pavyonlarında üst kademe yetkili olarak bir nevi kültür ataşeliği görevi üstlenmiş bir isim.

Kendisi ile yaptığımız söyleşide küratörlük ve bienaller irdelediğimiz konulardan bazılarıydı.

İkisini de. Bu soru beni hep şaşırtıyor. Bir anne aynı zamanda da bir yazar, bir rahip bir çiftçi, bir eczacı bir yelkenci olamaz mı? Ben tıp eğitimi aldım ve bu benim gerçek mesleğim. Ama sanat yönetimi ve küratörlüğünü de sahada öğrendim. Esasında benim varoluş biçimim ilgilenmek, ihtimam göstermek, himaye etmek ve dolayısıyla her iki alanda da gerek ilaç verirken, gerek bir resmi nasıl asacağıma karar verirken gene değişik şekillerde bunu yapmış oluyorum. Ama insanlar çok fazla tarakta beziniz olmasından hoşlanmaz. Sizi hasıraltı etmek isterler. Bir de biliyor musunuz, ben aynı zamanda da yetenekli bir bahçıvanımdır. En iyi yaptığım şey bu olduğu için belki de mesleğim bu olmalıydı (Eğer zamanım olsaydı!).

Full article: http://www.artfulliving.com.tr/sanat/varolus-bicimin-ihtimam-gostermek-uzerine-kurulu-i-3216