“Babam Yeni Aldığı Eserleri Yatağımın Altında Saklardı”
Pera Capitals Partners şirketinin kıdemli danışmanı ve kurucu ortağı Louis Nègre ile koleksiyonerlik üzerine konuştuk. Babasının sanata ve koleksiyona tutkusundan dolayı kendisini çok genç bir yaşta koleksiyonerlik dünyasında bulan Nègre’e göre: “İdeal bir koleksiyonun araştırılmaya ihtiyacı yoktur, sahibinin birebir portresidir.”
Koleksiyonerlik sizce nasıl tanımlanabilir? Kendi koleksiyonunuzu nasıl tanımlarsınız?
Ben iki tip koleksiyoner olduğunu düşünüyorum. İlk kategorideki koleksiyoner sanat eserlerini bir tür yatırım olarak toplar. Her alınacak eser üzerinde dikkatle düşünür, çoğu zaman üçüncü bir şahıstan fikir alır. Koleksiyonu özenle tasarlanmış ve planlanmıştır. Davranış biçimi stok portfolyosu inşa etmek gibidir.
İkinci ise oldukça farklıdır, çok daha spontanedir. Karşılarındakinin gözlerine güvenir, duyduklarına değil kendi duygularına göre hareket eder. Ve genellikle ilk bakışta vurulduğu eseri alır. Önceden ne alacağını planlamaz. Fuara gider, fiyat veya sanatçının gelecekte ne olacağını düşünmeden, bir eseri beğendiği için satın alır. Toplama mevhumu yoktur.
Toplama mevhumu olmalı mıdır?
Ben kimseyi yargılamayı sevmem. İnsanlar farklı şekillerde davranabilirler, yargılamak benim işim değildir. Ben sadece size kendimden veya başkalarının ne yaptığından bahsedebilirim; ama neyin doğru neyin yanlış olduğunu söyleyemem.
İkinci kategoriye gelince, ‘koleksiyoner’ yerine ‘sanatsever’ terimi daha doğru bence. Çünkü sanat tarihi konusunda bilgilidirler, kalpleri ve hafızaları onlarladır ve bu üçü birlikte ‘gusto’yu meydana getirir. Bu yüzdendir ki ikinci kategorideki kişilerin tavsiyeye ihtiyacı yoktur. Ama bazı koleksiyonerlerin ölüm sonrası planı hazırdır, bu yüzden bir sanat kurumu başlatırlar. Koleksiyonlarının muhafazası ve gösterimi için bir mekân bulmaya çalışırlar. Bu harika bir şey ama benim tutkum değil.
Full article: http://www.artfulliving.com.tr/sanat/babam-yeni-aldigi-eserleri-yatagimin-altinda-saklardi-i-5144
